Pistolet KENTUCKY USA 1136 L

Odnosi się do ładowanej odprzodowo broni z zamkiem skałkowym. Początkowo wykonywali ją niemieccy rusznikarze w Pensylwanii, ale przez cały XVIII wiek tego rodzaju karabiny produkowało wiele zakładów rusznikarskich (np. Petera Lemana w 1732 roku). Wówczas cały obszar miedzy rzekami Cumberland i Missisipi nazywano "Kentucky". Nazwa ta przylgnęła do karabinów, które pionierzy zabierali ze sobą na eksploracje nowych terenów. Ochotnicy z głębokich ostępów lasów amerykańskich, "Kentucky Riflemen" zostali nawet
uwiecznieni w słowach pieśni mówiącej o bitwie pod Nowym Orleanem w 1812 roku. Ładowanie tego karabinu odbywało się poprzez nasypanie do lufy karabinu miarki prochu.
Potem na lufę kładziono natłuszczoną przybitkę, kładziono kulę i wpychano ją na dno lufy. Tłuszcz z przybitki pomagał czyścić lufę oraz ułatwiał osadzenie kuli w odpowiednim miejscu.
W wojsku w tym czasie wykorzystywano papierowe ładunki i natłuszczony papier.